به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) نشست تشکیل صهیونیسم از سلسله‌نشست‌های صهیونیسم‌شناسی، روز گذشته 28 آبان‌ماه، از سوی مؤسسسه نور قدس جوان با همکاری مجتمع فرهنگی اسوه در تالار اسوه برگزار شد.

در این نشست شمس‌الدین رحمانی استاد و پژوهشگر تاریخ صهیونیسم شرح مختصری از پیشینه شکل‌گیری صهیونیسم ارائه داد.

وی تشکیل کنفرانس یهودیان را در شهر بال سوئیس در سال 1897 سرآغاز ورود واژه صهیونیسم به ادبیات سیاسی جهان دانست و یاد‌آور شد: «صهیون» نام کوه مقدسی در اورشلیم است که بعضی از پیامبران الهی در آن مدفون هستند.

رحمانی اضافه کرد: پیش از کشف قاره آمریکا، سه قاره در دنیا وجود داشت که محل اتصال آن‌ها خاورمیانه بود و از این جهت این منطقه را مرکز جهان می‌دانستند و از آن به عنوان لولای سه قاره نام می‌بردند.

وی خاورمیانه را مرکز تمدن‌های الهی ذکر کرد و تصریح کرد: یکی از این تمدن‌ها که سابقه سه الی چهار هزار‌ساله دارد تمدن یهود است که بر اساس آیات قرآن و حتی مطالب کتب مقدس خودشان، فرهنگی کاملاً مادی و دنیوی دارند.

این پژوهشگر تاریخ به مکتب کابالیسم اشاره کرد و گفت: این مکتب یکی از تندترین و افراطی‌ترین گرایش‌های یهود است و پیروان کابالیسم که آن‌ها را کابالا می‌نامند همه انسان‌ها به جز یهود را از دایره انسان خارج می‌دانند و به آن‌ها اطلاق حیوان می‌کنند.

وی سپس سال‌های 1905 تا 1907 میلادی را مقطع زمانی مهمی برشمرد و عنوان کرد: سه رویداد مهم مشابه در این سال‌ها به وقوع پیوسته است: انقلاب 1905 روسیه، پایه‌گذاری نهضت اتحاد و ترقی به وسیله ترکان جوان در عثمانی و انقلاب مشروطه در ایران.

رحمانی با تأکید بر بی‌ارتباط نبودن این سه جریان با یکدیگر به نهضت ترکان جوان اشاره کرد و خاطر‌نشان کرد: ایستادگی سلطان عبدالحمید در برابر درخواست صهیونیست‌ها برای واگذاری فلسطین به آن‌ها سبب برنامه‌ریزی توطئه‌گران صهیونیست برای تضعیف و سرنگونی او گردید.

وی در این باره ادامه داد: جنگ جهانی اول و فروپاشی دولت عثمانی فرصت مناسب برای دست‌اندازی به سرزمین فلسطین را برای صهیونیست‌ها که البته از حمایت کامل انگلستان نیز برخوردار بودند، فراهم کرد.

کارشناس مسائل فلسطین پیامد دیگر جنگ اول جهانی را برانداختن رژیم تزاری در روسیه برشمرد و تأکید کرد: امپراتور روسیه محدودیت‌های شدیدی برای یهودیان در این کشور به وجود آورده بود که با سرنگونی او زمینه برای کوچ دادن آن‌ها به فلسطین مساعد شد.

وی روی کار‌آمدن حکومت کمونیستی شوروی را پیروزی دیگری برای صهیونیسم ذکر کرد و اظهار کرد: اکثر اعضای هیئت رئیسه حاکم بر شوروی را یهودیان تشکیل می‌دادند.

رحمانی در بخش دیگری از سخنان خود در مروری بر نهضت‌های ضد صهیونیستی در فلسطین پیش جنگ جهانی دوم و تأسیس رسمی اسرائیل یادآور شد: تا پیش از جنگ، مبارزات مردم فلسطین به رهبری «حاج امین الحسینی» مبارز سوری‌الاصل، خاستگاهی صرفاً اسلامی دارد که شعار آن‌ها حراست از مسجد الاقصی است.

وی در مورد مبارزات فلسطینیان پس از جنگ دوم جهانی ادامه داد: پس از 1945 تحرکات ضد اسرائیلی در فلسطین دیگر صبغه اسلامی ندارد و در واقع عنصر دین از جنبش مسلمانان فلسطین حذف شده است.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه افزود: هر کدام از گروه‌های مقاومت فلسطین به یک کشور عربی متصل شده و از آن تغذیه مالی می‌شدند و در میان این گروه‌ها، سازمان آزادی بخش فلسطین به ریاست عرفات بیش از همه مورد حمایت‌های مالی کلان قرار گرفت.

رحمانی با استناد به شعار‌ها و راهبرد‌های عرفات خاطر‌نشان کرد: او با عدم بهره‌گیری از ظرفیت‌های دینی و مذهبی به صراحت اعلام می‌کرد: «ما یک گروه ناسیونالیست و ملی‌گرا هستیم.»

وی تصریح کرد: بی‌اعتنایی به اسلام در میان گروه‌های فلسطینی تا زمان انقلاب اسلامی ایران ادامه داشت اما از این مقطع با تأثیرپذیری از الگوی انقلاب اسلامی، جنبش مقاومت اسلامی و جنبش جهاد اسلامی در فلسطین شکل گرفت و اسلام را به متن مبارزات ضد اسرائیلی بازگرداند.